Kranten stoppen er mee of hebben last van minder verkoop, persfotografen roepen “Broodroof”, artiesten schreeuwen dat alles gedownload wordt en geen CD’s meer verkocht worden en nieuwsorganisaties worstelen met hoe om te gaan met Social Media.
Het zijn kreten die ik steeds meer hoor, zie en lees. En afgelopen week heb ik ze allemaal voorbij zien komen.
In Almere hebben we 3 huis aan huiskranten, ik gebruik ze alleen om te kijken of er nog ergens in de buurt een executieverkoop gaat plaats vinden en ik kijk naar de rouwadvertenties. Voor de rest is het alleen maar reclame, reclame, reclame en oud nieuws. En dan nog het meeste nieuws wat er in staat is van buiten Almere.
Gisteren werd bekend dat er 2 van de 3 gaan fuseren. En ik denk dat dat een slimme zet is, willen ze nog een beetje bestaansrecht behouden.
In deze tijd dat iedereen fotograaf is en zijn foto van een ongeluk, overval, afzetting en scheve stoeptegel wereldkundig maakt via Twitter, Facebook en YouTube is iedereen een journalist en persfotograaf.
Sommige mensen doen dat heel fanatiek en vormen met nog een paar fanatiekelingen een nieuwe bron van informatie zoals de jongens van www.HV-Almere.nl. Ze wonen verspreid over Almere en als er ergens iets loos is, gaat er 1 er achteraan. Via P2000 piepers die geen drol kosten en via de meldingen via Twitter zijn zij er heel snel bij. Nieuwsredacties van een krant en televisie zijn bijna altijd te laat om de grootste actie nog te zien omdat die van verder weg moeten komen.
Van de week was er een politieachtervolging in de Muziekwijk in Almere Stad, de politie heeft de autodieven te pakken maar 1 politieagent parkeert zijn dienstwagen tegen een boom. De agent maakt er foto’s van en plaatst deze op Twitter, voor Omroep Flevoland, waar ik bij werk, is dat natuurlijk super handig! Immers een website met nieuws zonder fotos en video is niet geheel aantrekkelijk. En voordat er een cameraman vanuit Lelystad ter plaatse is, is de grootste actie voorbij en voordat de cameraman weer terug is in Lelystad bij de omroep en er een plaatje van zijn materiaal gebruikt kan worden voor op internet ben je minimaal een uur verder.
Een persfotograaf schreeuwt meteen dit is broodroof! en vindt dit niet de taak van de politie, maar sinds kort zijn er een hoop wijk en jeugdagenten actief op Twitter en hebben al een hoop followers, door dit soort foto’s en Tweets te plaatsen, houden ze hun followers geïnformeerd wat er speelt en plaats vindt. Ik vind dit een goede ontwikkeling, niet dat ze bij elke scheet een foto moeten plaatsen maar mensen krijgen wel een beter inzicht wat de agenten doen en wat er in hun wijk gebeurd. En daarmee creëer je vertrouwen, interactie en een persoonlijke band. Die interactie werpt zijn vruchten af, want dankzij Twitter, heeft een wijkagent die pas op Twitter actief is, door tips van zijn volgers een wietplantage opgerold.
Zoals je leest, zijn er verschuivingen in het medialandschap. Persfotografen moeten het gaan afleggen tegen een Sander en een Linda, zij zijn ergens dichtbij of zijn getuige van een gebeurtenis en maken er een foto of een video van en publiceren deze de hele wereld in. Je kunt nu moeilijk als persfotograaf dit gaan verbieden of proberen tegen te houden.
Kranten zijn op zoek naar een nieuwe verdienmodel, ook zij zien in dat internet veranderingen brengt. Maar ook de redacties van radio en televisiezenders kijken naar deze ontwikkelingen en moeten daarop inspelen. De lezer, kijker en luisteraar is veranderd, wanneer zij nieuws/muziek wil lezen/horen of willen zien moet het er zijn. De kranten, radio en tv-stations zijn niet meer de baas, zij bepalen niet meer wanneer het nieuws er is zoals de krant om 7 uur op je deurmat en het journaal om 20 uur. De consument bepaald, door het internet en met name Twitter, Facebook en de apps op de mobieltjes en tablets, weet iedereen wat er gebeurd of net gebeurd is.
Het nieuws is realtime te vinden voor iedereen via Social Media. Als nieuwsorganisatie ben je tegenwoordig per definitie te laat, want iedereen is journalist en fotograaf met de komst van smartphones en Social Media. Het is voor nieuwsorganisaties de taak om alles duidelijk, samenvattend, correct en gecheckt te brengen. Overzichtelijk en makkelijk vindbaar.
Maar hoe moet je daar nou mee omgaan als journalist, persfotograaf, techneut of welk ander mediafiguur? Afgelopen week had ik met mijn collega’s van de techniekafdeling van Omroep Flevoland een Brainstormsessie met als gastspreker Erwin Blom een mediaman die het internet niet vreest, maar het juist benut en er op inspeelt. Deze avond was leuk, interessant maar een antwoord op de vraag, hoe je met Social Media, de apps en de luisteraar/lezer/kijker moet omgaan, dat hebben we niet.
Het is nieuw, en naar welke nieuwsorganisatie je ook kijkt, niemand heeft nog de ideale manier uitgevonden. Het is zoeken naar een balans, wat en waar wil je wat geven en wat kun je terug verwachten? Want dat is een voordeel voor de journalisten, er is meer te vinden en je krijgt ook meer van je volgers op de Social Media, maar hoe monitor je dat, hoe ga je er mee om en hoe hou je je volgers tevreden. Te veel info is killing en met te weinig benut je ook niet alle mogelijkheden. En tja het nadeel is voor de persfotograaf, de markt veranderd en als het om nieuws gaat waarbij snelheid geboden is gaat kwantiteit foto’s die er wel zijn altijd voor kwaliteit foto’s die er te laat of niet zijn.
Conclusie: Het Medialandschap gaat veranderen, of is al eigelijk veranderd, nu moet de media zich daarop aanpassen om de lezer/kijker/luisteraar beter te bedienen maar ook om gebruik te maken van diezelfde lezer/kijker/luisteraar. Van hoofdredacteur tot persfotograaf moet mee in deze ontwikkeling, want die is niet tegen te houden!
Natuurlijk is dit verhaal door de korte bocht voor alle facetten van de journalistiek, maar iedereen van onderzoeksjournalist tot de 112-verslaggevers moeten rekening houden met deze verandering en een manier zien te vinden om het goed te gebruiken om te kunnen overleven.
Geweldig!
Geweldig!